ഉൽപ്പത്തി 37, 38, 39, 40
Mp3 Audio of the talk
Download Mp3 (Only 6 mb)
Click here to Subscribe YouTube Channel
അദ്ധ്യായം 37
ജോസഫിനെ വില്ക്കുന്നു
1 : യാക്കോബ് തന്റെ പിതാവു പരദേശിയായി പാര്ത്തിരുന്ന കാനാന്ദേശത്തു വാസമുറപ്പിച്ചു.
2 : ഇതാണു യാക്കോബിന്റെ കുടുംബചരിത്രം. പതിനേഴു വയസ്സുള്ളപ്പോള് ജോസഫ് സഹോദരന്മാരുടെകൂടെ ആടുമേയ്ക്കുകയായിരുന്നു. അവന് തന്റെ പിതാവിന്റെ ഭാര്യമാരായ ബില്ഹായുടെയും സില്ഫായുടെയും മക്കളുടെ കൂടെ ആയിരുന്നു. അവരെപ്പറ്റി അശുഭവാര്ത്തകള് അവന് പിതാവിനെ അറിയിച്ചു.
3 : ഇസ്രായേല് ജോസഫിനെ മറ്റെല്ലാ മക്കളെക്കാളധികം സ്നേഹിച്ചിരുന്നു. കാരണം, അവന് തന്റെ വാര്ധക്യത്തിലെ മകനായിരുന്നു. കൈനീളമുള്ള ഒരു നീണ്ട കുപ്പായം അവന് ജോസഫിനു വേണ്ടി ഉണ്ടാക്കി.
4 : പിതാവ് ജോസഫിനെ തങ്ങളെക്കാളധികമായി സ്നേഹിക്കുന്നു എന്നു കണ്ടപ്പോള് സഹോദരന്മാര് അവനെ വെറുത്തു. അവനോടു സൗമ്യമായി സംസാരിക്കാന് അവര്ക്കു കഴിഞ്ഞില്ല.
5 : ഒരിക്കല് ജോസഫിന് ഒരു സ്വപ്നമുണ്ടായി. അവന് അത് സഹോദരന്മാരോടു പറഞ്ഞപ്പോള് അവര് അവനെ കൂടുതല്വെറുത്തു.
6 : അവന് അവരോടു പറഞ്ഞു; എനിക്കുണ്ടായ സ്വപ്നം കേള്ക്കുക:
7 : നമ്മള് പാടത്തു കറ്റ കെട്ടിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. അപ്പോഴിതാ, എന്റെ കറ്റ എഴുന്നേറ്റു നിന്നു. നിങ്ങളുടെ കറ്റകളെല്ലാം ചുറ്റും വന്ന് എന്റെ കറ്റയെ താണുവണങ്ങി.
8 : അവര് ചോദിച്ചു: നീ ഞങ്ങളെ ഭരിക്കുമെന്നാണോ? നീ ഞങ്ങളുടെമേല് ആധിപത്യം സ്ഥാപിക്കുമെന്നാണോ? അവന്റെ സ്വപ്നവും വാക്കുകളും കാരണം അവര് അവനെ അത്യധികം ദ്വേഷിച്ചു.
9 : അവനു വീണ്ടുമൊരു സ്വപ്നമുണ്ടായി. അവന് തന്റെ സഹോദരന്മാരോടു പറഞ്ഞു: ഞാന് വേറൊരു സ്വപ്നം കണ്ടു. സൂര്യനും ചന്ദ്രനും പതിനൊന്നു നക്ഷത്രങ്ങളും എന്നെതാണുവണങ്ങി.
10 : അവന് ഇതു പിതാവിനോടും സഹോദരന്മാരോടും പറഞ്ഞപ്പോള് പിതാവ് അവനെ ശകാരിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു: എന്താണു നിന്റെ സ്വപ്നത്തിന്റെ അര്ഥം? ഞാനും നിന്റെ അമ്മയും സഹോദരന്മാരും നിന്നെ നിലംപറ്റെ താണുവണങ്ങണമെന്നാണോ?
11 : സഹോദരന്മാര്ക്ക് അവനോട് അസൂയതോന്നി. പിതാവാകട്ടെ ഈ വാക്കുകള് ഹൃദയത്തില് സംഗ്രഹിച്ചുവച്ചു.
12 : അവന്റെ സഹോദരന്മാര് പിതാവിന്റെ ആടുകളെ മേയ്ക്കാന് ഷെക്കെമിലേക്കു പോയി. ഇസ്രായേല് ജോസഫിനോടു പറഞ്ഞു:
13 : നിന്റെ സഹോദരന്മാര് ഷെക്കെമില് ആടുമേയ്ക്കുകയല്ലേ? ഞാന് നിന്നെ അങ്ങോട്ടു വിടുകയാണ്. ഞാന് പോകാം, അവന് മറുപടി പറഞ്ഞു.
14 : നീ പോയി നിന്റെ സഹോദരന്മാര്ക്കും ആടുകള്ക്കും ക്ഷേമം തന്നെയോ എന്ന് അന്വേഷിച്ച് വിവരം എന്നെ അറിയിക്കണം. ജോസഫിനെ അവന് ഹെബ്റോണ് താഴ്വരയില്നിന്നു യാത്രയാക്കി. അവന് ഷെക്കെമിലേക്കു പോയി.
15 : അവന് വയലില് അലഞ്ഞുതിരിയുന്നതു കണ്ട ഒരാള് അവനോടു ചോദിച്ചു:
16 : നീ അന്വേഷിക്കുന്നതെന്താണ്? അവന് പറഞ്ഞു: ഞാന് എന്റെ സഹോദരന്മാരെ അന്വേഷിക്കുകയാണ്. അവര് എവിടെയാണ് ആടുമേയ്ക്കുന്നത് എന്നു ദയവായി പറഞ്ഞുതരിക.
17 : അവന് പറഞ്ഞു: അവര് ഇവിടെ നിന്നുപോയി. പോകുമ്പോള് നമുക്ക് ദോത്താനിലേക്കു പോകാം എന്ന് അവര് പറയുന്നതു ഞാന് കേട്ടു. സഹോദരന്മാരുടെ പുറകേ ജോസഫും പോയി, ദോത്താനില്വച്ച് അവന് അവരെ കണ്ടുമുട്ടി.
18 : ദൂരെവച്ചുതന്നെ അവര് അവനെ കണ്ടു. അവന് അടുത്തെത്തും മുന്പേ, അവനെ വധിക്കാന് അവര് ഗൂഢാലോചന നടത്തി.
19 : അവര് പരസ്പരം പറഞ്ഞു: സ്വപ്നക്കാരന് വരുന്നുണ്ട്.
20 : വരുവിന്, നമുക്ക് അവനെകൊന്നു കുഴിയിലെറിയാം. ഏതോ കാട്ടുമൃഗം അവനെ പിടിച്ചുതിന്നെന്നു പറയുകയും ചെയ്യാം. അവന്റെ സ്വപ്നത്തിന് എന്തു സംഭവിക്കുമെന്നു കാണാമല്ലോ.
21 : റൂബന് ഇതു കേട്ടു. അവന് ജോസഫിനെ അവരുടെ കൈയില്നിന്നു രക്ഷിച്ചു. അവന് പറഞ്ഞു: നമുക്കവനെ കൊല്ലേണ്ടാ. രക്തം ചിന്തരുത്.
22 : അവനെ നിങ്ങള് മരുഭൂമിയിലെ ഈ കുഴിയില് തള്ളിയിടുക. പക്ഷേ, ദേഹോപദ്രവ മേല്പിക്കരുത്. അവനെ അവരുടെ കൈയില്നിന്നു രക്ഷിച്ച് പിതാവിനു തിരിച്ചേല്പിക്കാനാണ് റൂബന് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞത്.
23 : അതിനാല്, ജോസഫ് അടുത്തെത്തിയപ്പോള്, സഹോദരന്മാര് അവന് ധരിച്ചിരുന്ന കൈനീളമുള്ള പുറംകുപ്പായം ഊരിയെടുത്തു.
24 : അവനെ ഒരു കുഴിയില് തള്ളിയിട്ടു. അതു വെള്ളമില്ലാത്ത പൊട്ടക്കിണറായിരുന്നു.
25 : അവര് ഭക്ഷണം കഴിക്കാനിരുന്നപ്പോള് ഗിലയാദില്നിന്നു വരുന്ന ഇസ്മായേല്യരുടെ ഒരുയാത്രാസംഘത്തെ കണ്ടു. അവര് സുഗന്ധപ്പശയും പരിമളദ്രവ്യങ്ങളും കുന്തുരുക്കവും ഒട്ടകപ്പുറത്തു കയറ്റി ഈജിപ്തിലേക്കു പോവുകയായിരുന്നു.
26 : അപ്പോള് യൂദാ തന്റെ സഹോദരന്മാരോടു പറഞ്ഞു: നമ്മുടെ സഹോദരനെക്കൊന്ന് അവന്റെ രക്തം മറച്ചുവച്ചതുകൊണ്ടു നമുക്കെന്തു പ്രയോജനമാണുണ്ടാവുക?
27 : വരുവിന്, നമുക്കവനെ ഇസ്മായേല്യര്ക്കു വില്ക്കാം. അവനെ നമ്മള് ഉപദ്രവിക്കേണ്ടാ. അവന് നമ്മുടെ സഹോദരനാണ്. നമ്മുടെ തന്നെ മാംസം. അവന്റെ സഹോദരന്മാര് അതിനു സമ്മതിച്ചു.
28 : അപ്പോള് കുറെമിദിയാന് കച്ചവടക്കാര് ആ വഴി കടന്നുപോയി. ജോസഫിന്റെ സഹോദരന്മാര് അവനെ കുഴിയില്നിന്നു പൊക്കിയെടുത്ത് ഇരുപതു വെള്ളിക്കാശിന് ഇസ്മായേല്യര്ക്കു വിറ്റു. അവര് അവനെ ഈജിപ്തിലേക്കു കൊണ്ടുപോയി.
29 : റൂബന് കുഴിയുടെ അടുത്തേക്കു തിരിച്ചു ചെന്നു. എന്നാല് ജോസഫ് കുഴിയില് ഇല്ലായിരുന്നു.
30 : അവന് തന്റെ ഉടുപ്പു വലിച്ചുകീറി, സഹോദരന്മാരുടെ അടുത്തുചെന്നു വിലപിച്ചു. കുട്ടിയെ കാണാനില്ല. ഞാനിനി എവിടെപ്പോകും.
31 : അവര് ഒരാടിനെക്കൊന്ന് ജോസഫിന്റെ കുപ്പായമെടുത്ത് അതിന്റെ രക്തത്തില് മുക്കി.
32 : കൈനീളമുള്ള ആ നീണ്ട കുപ്പായം തങ്ങളുടെ പിതാവിന്റെയടുക്കല് കൊണ്ടുചെന്നിട്ട് അവര് പറഞ്ഞു: ഈ കുപ്പായം ഞങ്ങള്ക്കു കണ്ടുകിട്ടി. ഇത് അങ്ങയുടെ മകന്റേതാണോ അല്ലയോ എന്നു നോക്കുക.
33 : അവന് അതു തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അവന് പറഞ്ഞു: ഇത് എന്റെ മകന്റെ കുപ്പായമാണ്. ഏതോ കാട്ടുമൃഗം അവനെ പിടിച്ചുതിന്നു. ജോസഫിനെ അതു കടിച്ചുകീറിക്കാണും.
34 : യാക്കോബു തന്റെ വസ്ത്രം വലിച്ചുകീറി; ചാക്കുടുത്തു വളരെനാള് തന്റെ മകനെക്കുറിച്ചു വിലപിച്ചു.
35 : അവന്റെ പുത്രന്മാരും പുത്രിമാരും അവനെ ആശ്വസിപ്പിക്കാന് ശ്രമിച്ചു. എന്നാല്, അവര്ക്കു കഴിഞ്ഞില്ല. കരഞ്ഞുകൊണ്ടുതന്നെ പാതാളത്തില് എന്റെ മകന്റെയടുത്തേക്കു ഞാന് പോകും എന്നു പറഞ്ഞ് അവന് തന്റെ മകനെയോര്ത്തു വിലപിച്ചു;
36 : ഇതിനിടെ മിദിയാന്കാര് ജോസഫിനെ ഈജിപ്തില് ഫറവോയുടെ ഒരു ഉദ്യോഗസ്ഥനും കാവല്പടയുടെ നായകനുമായ പൊത്തിഫറിനു വിറ്റു.
അദ്ധ്യായം 38
യൂദായും താമാറും
1 : അക്കാലത്ത് യൂദാ തന്റെ സഹോദരന്മാരെ വിട്ട് ഹീറാ എന്നു പേരായ ഒരു അദുല്ലാംകാരന്റെ അടുത്തേക്കു പോയി.
2 : അവിടെ അവന് ഷൂവാ എന്നുപേരായ ഒരു കാനാന്കാരന്റെ മകളെക്കണ്ടു.
3 : അവളെ ഭാര്യയായി സ്വീകരിച്ച്, അവളോടു ചേര്ന്നു. അവള് ഗര്ഭംധരിച്ച് ഒരു പുത്രനെ പ്രസവിച്ചു. യൂദാ അവന് ഏര് എന്നുപേരിട്ടു. അവള് വീണ്ടും ഗര്ഭംധരിച്ച് ഒരു പുത്രനെ പ്രസവിച്ചു.
4 : അവനെ അവള് ഓനാന് എന്നുവിളിച്ചു.
5 : അവള് വീണ്ടും ഗര്ഭിണിയാകുകയും ഒരു മകനെ പ്രസവിക്കുകയും ചെയ്തു. അവനെ അവള് ഷേലാ എന്നുവിളിച്ചു. അവന് ജനിക്കുമ്പോള് യൂദാ കെസീബിലായിരുന്നു.
6 : തന്റെ കടിഞ്ഞൂല്പുത്രനായ ഏറിന് യൂദാ ഒരു ഭാര്യയെ തിരഞ്ഞെടുത്തു. അവളുടെ പേര് താമാര് എന്നായിരുന്നു.
7 : എന്നാല്, യൂദായുടെ കടിഞ്ഞൂല്പുത്രനായ ഏര് കര്ത്താവിന്റെ മുന്പില് ദുഷിച്ചവനായിരുന്നു. കര്ത്താവ് അവനെ മരണത്തിനിരയാക്കി.
8 : അപ്പോള് യൂദാ ഓനാനെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു: നിന്റെ സഹോദരന്റെ ഭാര്യയെ വിവാഹം ചെയ്ത് സഹോദരനുവേണ്ടി സന്താനങ്ങളെ ജനിപ്പിക്കുക.
9 : സന്തതി തന്റേതായിരിക്കില്ലെന്ന് അറിയാമായിരുന്ന ഓനാന് തന്റെ സഹോദരനു വേണ്ടി സന്താനങ്ങളെ ഉത്പാദിപ്പിക്കാതിരിക്കാന്, സഹോദരഭാര്യയുമായിച്ചേര്ന്നപ്പോള് ബീജം നിലത്തു വീഴ്ത്തിക്കളഞ്ഞു.
10 : അവന് ചെയ്തത് കര്ത്താവിന് അനിഷ്ടമായതിനാല് അവനെയും അവിടുന്നു മരണത്തിനിരയാക്കി.
11 : അപ്പോള് യൂദാ തന്റെ മരുമകളായ താമാറിനോടു പറഞ്ഞു: എന്റെ മകന് ഷേലാ വളരുന്നതുവരെ നിന്റെ പിതാവിന്റെ വീട്ടില് ഒരു വിധവയായി പാര്ക്കുക. അവനും സഹോദരന്മാരെപ്പോലെ മരിച്ചേക്കുമെന്നു യൂദാ ഭയപ്പെട്ടു. താമാര് തന്റെ പിതാവിന്റെ വീട്ടില് പോയി താമസിച്ചു.
12 : കുറേനാള് കഴിഞ്ഞ് യൂദായുടെ ഭാര്യ, ഷൂവായുടെ മകള്, മരിച്ചു. ദുഃഖത്തിന് ആ ശ്വാസമുണ്ടായപ്പോള് അവന് തന്റെ സുഹൃത്ത് അദുല്ലാംകാരന് ഹീറായുടെകൂടെ തിമ്നായില് ആടുകളുടെ രോമം കത്രിക്കുന്നവരുടെ അടുത്തേക്കു പോയി.
13 : നിന്റെ അമ്മായിയപ്പന് ആടുകളുടെ രോമം മുറിക്കാന് തിമ്നായിലേക്കു പോകുന്നുണ്ട് എന്ന് ആളുകള് താമാറിനോടു പറഞ്ഞു:
14 : ഷേലായ്ക്കു പ്രായമായിട്ടും തന്നെ അവനു വിവാഹം ചെയ്തുകൊടുക്കുന്നില്ലെന്നു കണ്ട് താമാര് തന്റെ വിധവാവസ്ത്രങ്ങള് മാറ്റി, ഒരു മൂടുപടംകൊണ്ടു ദേഹമാകെ മറച്ചു തിമ്നായിലേക്കുള്ള വഴിയില് എനയീം പട്ടണത്തിന്റെ വാതില്ക്കല് ചെന്നിരിപ്പായി.
15 : മുഖം മൂടിയിരുന്നതുകൊണ്ട് അവള് ഒരു വേശ്യായാണെന്ന് യൂദാ വിചാരിച്ചു.
16 : വഴിവക്കത്ത് അവളുടെ അടുത്തുചെന്ന് അവന് പറഞ്ഞു: വരൂ, ഞാന് നിന്നെ പ്രാപിക്കട്ടെ. തന്റെ മരുമകളാണ് അവളെന്ന് അവന് അറിഞ്ഞില്ല. അവള് ചോദിച്ചു: അങ്ങ് എനിക്ക് എന്തു പ്രതിഫലം തരും?
17 : അവന് പറഞ്ഞു: ആട്ടിന്കൂട്ടത്തില്നിന്ന് ഒരു ആട്ടിന്കുട്ടിയെ ഞാന് കൊടുത്തയയ്ക്കാം. അവള് ചോദിച്ചു: അതിനെ കൊടുത്തയയ്ക്കുന്നതുവരെ എന്തുറപ്പാണ് എനിക്കുതരുക?
18 : അവന് ചോദിച്ചു: ഉറപ്പായി എന്താണ് ഞാന് നിനക്കു തരേണ്ടത്? അവള് പറഞ്ഞു: അങ്ങയുടെ മുദ്രമോതിരവും വളയും കൈയിലെ വടിയും. അവന് അവയെല്ലാം അവള്ക്കു കൊടുക്കുകയും അവളെ പ്രാപിക്കുകയും ചെയ്തു. അങ്ങനെ അവള് അവനില്നിന്നു ഗര്ഭംധരിച്ചു.
19 : അവള് അവിടെനിന്നുപോയി തന്റെ മൂടുപടം മാറ്റി വിധവാവസ്ത്രം ധരിച്ചു.
20 : താന് ഈടുകൊടുത്തവ ആ സ്ത്രീയുടെ കൈയില്നിന്നു തിരിച്ചെടുക്കാന് യൂദാ അദുല്ലാംകാരനായ സ്നേഹിതന്റെ കൈയില് ആട്ടിന്കുട്ടിയെ കൊടുത്തയച്ചു. എന്നാല്, അവന് അവളെ കണ്ടുപിടിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല.
21 : അവന് സ്ഥലത്തുള്ളവരോടു ചോദിച്ചു: എനയീമിലെ വഴിവക്കിലിരുന്നവേശ്യ എവിടെ? അവര് പറഞ്ഞു ഇവിടെ അങ്ങനെയൊരു വേശ്യയില്ല.
22 : അവന് തിരിച്ചുചെന്നു യൂദായോടു പറഞ്ഞു: അവളെ കണ്ടുപിടിക്കാന് എനിക്കു കഴിഞ്ഞില്ല. അവിടെ ഒരു വേശ്യയുണ്ടായിരുന്നില്ല എന്ന് അവിടത്തുകാര് പറയുകയും ചെയ്തു.
23 : യൂദാ പറഞ്ഞു: സാധനങ്ങള് അവള് സ്വന്തമായി സൂക്ഷിച്ചുകൊള്ളട്ടെ. നമ്മെ ആരും പരിഹസിക്കരുതല്ലോ. ഞാന് ആട്ടിന്കുട്ടിയെ കൊടുത്തയച്ചു. എന്നാല്, നിനക്കവളെ കണ്ടു പിടിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല.
24 : ഏതാണ്ട് മൂന്നുമാസം കഴിഞ്ഞപ്പോള്, തന്റെ മരുമകളായ താമാര് വേശ്യാവൃത്തി നടത്തിയെന്നും അവളിപ്പോള് ഗര്ഭിണിയാണെന്നും യൂദാ കേട്ടു.
25 : അവന് പറഞ്ഞു: അവളെ പുറത്തിറക്കി, ചുട്ടുകളയുക. അവളെ പുറത്തുകൊണ്ടു വന്നപ്പോള് അവള് തന്റെ അമ്മായിയപ്പന് ഒരു സന്ദേശമയച്ചു: ദയചെയ്ത്, ഈ മുദ്രമോതിരവും വളയും വടിയും ആരുടേതെന്നു കണ്ടുപിടിക്കുക. ഇവയുടെ ഉടമസ്ഥനില് നിന്നാണ് ഞാന് ഗര്ഭിണിയായത്.
26 : അവ തന്റേതാണെന്നു യൂദാ സമ്മതിച്ചു. അവന് പറഞ്ഞു: എന്നെക്കാള് നീതിയുള്ളവളാണ് അവള്. ഞാന് അവളെ എന്റെ മകന് ഷേലായ്ക്കു ഭാര്യയായി കൊടുത്തില്ലല്ലോ. പിന്നീട് അവന് അവളെ പ്രാപിച്ചില്ല.
27 : അവള്ക്ക് പ്രസവസമയമടുത്തു. അവളുടെ ഉദരത്തില് രണ്ടുകുഞ്ഞുങ്ങളായിരുന്നു.
28 : പ്രസവവേദന തുടങ്ങിയപ്പോള് ഒരു കുഞ്ഞ് കൈ പുറത്തേക്കു നീട്ടി. ഇവന് ആദ്യം പുറത്തുവന്നു എന്നു പറഞ്ഞു സൂതികര്മിണി അവന്റെ കൈയില് ചുവന്ന ഒരു ചരടുകെട്ടി.
29 : പക്ഷേ, അവന് കൈ ഉള്ളിലേക്കു വലിച്ചു. അവന്റെ സഹോദരന് പുറത്തുവന്നു. നീ തന്നത്താന് പുറത്തേക്കു വഴിയുണ്ടാക്കിയല്ലോ എന്നുപറഞ്ഞ് അവള് അവനെ പേരെസ് എന്നു വിളിച്ചു.
30 : പിന്നീട് കൈയില് ചുവന്ന ചരടുമായി അവന്റെ സഹോദരന് പുറത്തുവന്നു. അവന് സേറഹ് എന്നുപേരിട്ടു.
അദ്ധ്യായം 39
ജോസഫും പൊത്തിഫറും
1 : ജോസഫിനെ അവര് ഈജിപ്തിലേക്കു കൊണ്ടുപോയി. അവനെ അവിടെ കൊണ്ടു ചെന്ന ഇസ്മായേല്യരുടെ അടുക്കല്നിന്ന് ഫറവോയുടെ ഒരു ഉദ്യോഗസ്ഥനും കാവല്പ്പടയുടെ നായകനുമായ പൊത്തിഫര് അവനെ വിലയ്ക്കു വാങ്ങി.
2 : കര്ത്താവ് ജോസഫിന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. എല്ലാ കാര്യങ്ങളിലും അവന് ശ്രേയസ്സുണ്ടായി. ഈജിപ്തുകാരനായ യജമാനന്റെ വീട്ടിലായിരുന്നു അവന് .
3 : കര്ത്താവ് അവന്റെ കൂടെ ഉണ്ടെന്നും അവന് ചെയ്യുന്നതൊക്കെ അവിടുന്നു മംഗളകരമാക്കുന്നെന്നും അവന്റെ യജമാനനു മനസ്സിലായി.
4 : അവന് യജമാനന്റെ പ്രീതിക്കു പാത്രമായി. അവന് പൊത്തിഫറിനെ ശുശ്രൂഷിച്ചു. തന്റെ വീടിന്റെ മേല്നോട്ടവും, തനിക്കുള്ള എല്ലാറ്റിന്റേയും ചുമതലയും അവന് ജോസഫിനെ ഏല്പിച്ചു.
5 : ആ ഈജിപ്തുകാരന് വീടിന്റെ മേല്നോട്ടവും, തനിക്കുള്ള എല്ലാറ്റിന്റെയും ചുമതലയും ജോസഫിനെ ഏല്പിച്ച നാള് മുതല് ജോസഫിനെ ഓര്ത്തു കര്ത്താവ് അവന്റെ വീടിനെ അനുഗ്രഹിച്ചു. അവന്റെ വീട്ടിലും വയലിലുമുള്ള എല്ലാറ്റിന്റെയുംമേല് കര്ത്താവിന്റെ അനുഗ്രഹമുണ്ടായി.
6 : അവന് തന്റെ വസ്തുക്കളെല്ലാം ജോസഫിനെ ഭരമേല്പിച്ചതിനാല് ഭക്ഷണത്തിലല്ലാതെ മറ്റൊന്നിലും അവനു ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടിയിരുന്നില്ല.
7 : ജോസഫ് വടിവൊത്ത ശരീരമുള്ളവനും സുമുഖനുമായിരുന്നു. കുറച്ചുനാള് കഴിഞ്ഞപ്പോള് അവന്റെ യജമാനന്റെ ഭാര്യയ്ക്ക് അവനില് അഭിലാഷം തോന്നി. എന്റെ കൂടെ ശയിക്കുക. അവള് അവനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു.
8 : പക്ഷേ, അവന് വഴങ്ങിയില്ല. അവന് അവളോടു പറഞ്ഞു: ഞാന് ഉള്ളതുകൊണ്ട് യജമാനന് വീട്ടിലുള്ള ഒന്നിനെക്കുറിച്ചും ശ്രദ്ധിക്കാറില്ല.
9 : എല്ലാം അവന് എന്റെ കൈയില് ഏല്പിച്ചിരിക്കുന്നു. എന്നെക്കാള് വലിയവനായി ആരും ഈ ഭവനത്തിലില്ല. എന്റെ മേല്നോട്ടത്തില് നിന്നു നിങ്ങളെയല്ലാതെ മറ്റൊന്നും അവന് മാറ്റി നിര്ത്തിയിട്ടില്ല. അതു നിങ്ങള് അവന്റെ ഭാര്യയായതുകൊണ്ടാണ്. ഞാന് എങ്ങനെയാണ് ഇത്ര നീചമായി പ്രവര്ത്തിച്ചു ദൈവത്തിനെതിരേ പാപം ചെയ്യുക?
10 : അനുദിനം അവള് പറഞ്ഞിട്ടും അവളുടെകൂടെ ശയിക്കാനോ അവളുടെയടുത്തിരിക്കാനോ അവന് കൂട്ടാക്കിയില്ല.
11 : ഒരു ദിവസം ജോസഫ് ജോലിചെയ്യാനായി വീട്ടിനുളളില് പ്രവേശിച്ചു.
12 : വേലക്കാര് ആരും അകത്തില്ലായിരുന്നു. അപ്പോള് അവള് അവന്റെ മേലങ്കിയില് കടന്നുപിടിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു: എന്റെ കൂടെ ശയിക്കുക.
13 : മേലങ്കി അവളുടെ കൈയില് വിട്ടിട്ട് അവന് ഓടി വീട്ടില്നിന്നും പുറത്തുവന്നു. കുപ്പായം തന്റെ കൈയില് വിട്ടിട്ട് അവന് വീട്ടിനു പുറത്തേക്ക് ഓടിയെന്നു കണ്ടപ്പോള് അവള് വീട്ടിലുള്ളവരെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു:
14 : നമുക്ക് അപമാനംവരുത്താന് അവന് ഇതാ ഒരു ഹെബ്രായനെ കൊണ്ടുവന്നിരിക്കുന്നു. എന്നോടൊത്തു ശയിക്കാന് അവന് എന്നെ സമീപിച്ചു.
15 : എന്നാല് ഞാന് ഉച്ചത്തില് നിലവിളിച്ചു. എന്റെ നിലവിളി കേട്ടപ്പോള് അവന് പുറങ്കുപ്പായം എന്റെ അരികില് ഇട്ടിട്ട് ഓടി വീട്ടില്നിന്ന് പുറത്തുകടന്നു.
16 : അവന്റെ യജമാനന് തിരിച്ചുവരുവോളം അവള് ആ കുപ്പായം സൂക്ഷിച്ചു.
17 : അവള് അവനോട് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു: അങ്ങുകൊണ്ടുവന്ന ഹെബ്രായവേലക്കാരന് അപമാനിക്കാനായി എന്നെ സമീപിച്ചു.
18 : എന്നാല് ഞാന് ഉച്ചത്തില് നിലവിളിച്ചപ്പോള് അവന് പുറങ്കുപ്പായം ഉപേക്ഷിച്ചിട്ട് വീട്ടില്നിന്ന് ഓടി പുറത്തുകടന്നു.
19 : ഇതാണ് അങ്ങയുടെവേലക്കാരന് എന്നോടു ചെയ്തത്. തന്റെ ഭാര്യ പറഞ്ഞതു കേട്ടപ്പോള് അവന്റെ യജമാനന് രോഷാകുലനായി.
20 : അവന് ജോസഫിനെ രാജാവിന്റെ തടവുകാരെ ഇട്ടിരുന്ന കാരാഗൃഹത്തിലാക്കി. അങ്ങനെ അവന് കാരാഗൃഹത്തില് കഴിച്ചുകൂട്ടി.
ജോസഫ് കാരാഗൃഹത്തില്
21 : കര്ത്താവ് ജോസഫിന്റെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു. അവിടുന്ന് അവനോടു കാരുണ്യം കാണിച്ചു. അവനു കാരാഗൃഹസൂക്ഷിപ്പുകാരന്റെ പ്രീതി ലഭിക്കുവാന് ഇടയാക്കുകയുംചെയ്തു.
22 : കാരാഗൃഹസൂക്ഷിപ്പുകാരന് തടവുകാരുടെയെല്ലാം മേല്നോട്ടം ജോസഫിനെ ഏല്പിച്ചു.
23 : അവിടെ എല്ലാം ജോസഫിന്റെ മേല്നോട്ടത്തിലാണു നടന്നത്. ജോസഫിനെ ഭരമേല്പിച്ച ഒരു കാര്യത്തിലും കാരാഗൃഹസൂക്ഷിപ്പുകാരന് ഇടപെട്ടില്ല. കാരണം, കര്ത്താവ് അവന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവന് ചെയ്തതൊക്കെ കര്ത്താവു ശുഭമാക്കുകയും ചെയ്തു.
അദ്ധ്യായം 40
ജോസഫ് തടവുകാരുടെ സ്വപ്നം വ്യാഖാനിക്കുന്നു
1 : കുറച്ചുനാള്കഴിഞ്ഞ് ഈജിപ്തിലെ രാജാവിന്റെ പാനപാത്രവാഹകനും പാചകനും തങ്ങളുടെ യജമാനനായ രാജാവിനെതിരേ തെറ്റു ചെയ്തു.
2 : ഈ രണ്ട് ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാര്ക്കുമെതിരേ ഫറവോ കുപിതനായി.
3 : അവന് അവരെ കാവല്പ്പടനായകന്റെ വീട്ടിലുള്ള തടവറയിലടച്ചു. ജോസഫും അവിടെയാണ് കഴിഞ്ഞിരുന്നത്.
4 : കാവല്പ്പടനായകന് അവരെ ജോസഫിനു ഭരമേല്പിച്ചു. അവന് അവരെ പരിചരിച്ചു. കുറേക്കാലം അവര് തടവില്ക്കിടന്നു.
5 : തടവറയില്ക്കിടന്നിരുന്ന അവരിരുവര്ക്കും- ഈജിപ്തിലെ രാജാവിന്റെ പാനപാത്ര വാഹകനും, പാചകനും, - ഒരു രാത്രിയില് വേറെവേറെഅര്ഥമുള്ള സ്വപ്നമുണ്ടായി.
6 : ജോസഫ് രാവിലെ അവരുടെയടുക്കല് ചെന്നപ്പോള് അവര് വിഷാദിച്ചിരിക്കുന്നതു കണ്ടു.
7 : തന്റെ യജമാനന്റെ വീട്ടിലെ തടവറയില് തന്നോടൊത്തു കഴിയുന്ന ആ ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാരോട് അവന് ചോദിച്ചു: നിങ്ങളുടെ മുഖത്ത് എന്താണ് ഇന്നൊരു വിഷാദം?
8 : അവര് പറഞ്ഞു: ഞങ്ങള് രണ്ടുപേരും സ്വപ്നം കണ്ടു. അവയെ വ്യാഖ്യാനിക്കാന് ആരുമില്ല. ജോസഫ് പറഞ്ഞു: വ്യാഖ്യാനം ദൈവത്തിന്റേതല്ലേ? സ്വപ്നം എന്തെന്നു പറയൂ.
9 : പാനപാത്രവാഹകന് തന്റെ സ്വപ്നം ജോസഫിനോടു പറഞ്ഞു: ഞാന് ഒരു മുന്തിരിവള്ളി സ്വപ്നം കണ്ടു.
10 : അതില് മൂന്നു ശാഖകള് ഉണ്ടായിരുന്നു. അതു മൊട്ടിട്ട ഉടനെ പുഷ്പിച്ച് കുലകളില് മുന്തിരിപ്പഴങ്ങള് പാകമായി.
11 : ഫറവോയുടെ പാനപാത്രം എന്റെ കൈയില് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാന് മുന്തിരിപ്പഴങ്ങള് എടുത്തു പിഴിഞ്ഞു പാനപാത്രത്തില് ഒഴിച്ച് അവനു കൊടുത്തു.
12 : ജോസഫ് അവനോടു പറഞ്ഞു: അതിന്റെ വ്യാഖ്യാനം ഇതാണ്:
13 : മൂന്നു ശാഖകള് മൂന്നു ദിവസങ്ങളാണ്. മൂന്നു ദിവസത്തിനകം ഫറവോ നിന്നെ ഉദ്യോഗത്തില് വീണ്ടും നിയമിക്കും. മുന്പെന്നപോലെ നീ പാനപാത്രം ഫറവോയുടെ കൈയില്വച്ചു കൊടുക്കും.
14 : നല്ലകാലം വരുമ്പോള് എന്നെയും ഓര്ക്കണം, എന്നോടു കാരുണ്യം കാണിക്കണം. എന്റെ കാര്യം ഫറവോയുടെ മുന്പില് ഉണര്ത്തിച്ച് ഈ തടവറയില് നിന്ന് എന്നെ മോചിപ്പിക്കണം.
15 : ഹെബ്രായരുടെ നാട്ടില്നിന്ന് അവര് എന്നെ മോഷ്ടിച്ചുകൊണ്ടുവന്നതാണ്. ഇവിടെയും അവരെന്നെ ഈ ഇരുട്ടറയില് അടയ്ക്കത്തക്കതൊന്നും ഞാന് ചെയ്തിട്ടില്ല.
16 : വ്യാഖ്യാനം ശുഭസൂചകമാണെന്നു കണ്ടപ്പോള് പാചകപ്രമാണി ജോസഫിനോടു പറഞ്ഞു: ഞാനും ഒരു സ്വപ്നം കണ്ടു. എന്റെ തലയില് മൂന്നു കുട്ട നിറയെ അപ്പമുണ്ടായിരുന്നു.
17 : ഏറ്റവും മുകളിലെ കുട്ടയില് ഫറവോയ്ക്കുവേണ്ടി പാകംചെയ്ത പലതരം അപ്പങ്ങളായിരുന്നു. പക്ഷികള് വന്ന് എന്റെ തലയിലെ കുട്ടയില്നിന്ന് അവ കൊത്തിത്തിന്നു കൊണ്ടിരുന്നു.
18 : ജോസഫ് പറഞ്ഞു: അതിന്റെ വ്യാഖ്യാനം ഇതാണ്: മൂന്നു കുട്ടകള് മൂന്നു ദിവസംതന്നെ. മൂന്നു ദിവസത്തിനകം ഫറവോ നിന്നെ പുറത്തിറക്കി മരത്തില് കെട്ടിത്തൂക്കും.
19 : പക്ഷികള് നിന്റെ മാംസം തിന്നുകയും ചെയ്യും.
20 : മൂന്നാം ദിവസം ഫറവോയുടെ പിറന്നാളായിരുന്നു. തന്റെ വേലക്കാര്ക്ക് അവന് ഒരു വിരുന്നു നല്കി. പാനപാത്രവാഹകനെയും പാചകപ്രമാണിയെയും പുറത്തുകൊണ്ടുവന്നു വിധി കല്പിച്ചു.
21 : പാനപാത്രവാഹകനെ ഉദ്യോഗത്തില് തിരിയേ നിയമിച്ചു; അവന് പാനപാത്രം ഫറവോയുടെകൈയില് കൊടുത്തു.
22 : എന്നാല്, പാചകപ്രമാണിയെ അവന് തൂക്കിക്കൊന്നു. ജോസഫ് വ്യാഖ്യാനിച്ചതുപോലെതന്നെ സംഭവിച്ചു.
23 : എന്നാല്, പാനപാത്രവാഹകന് ജോസഫിനെ ഓര്മിച്ചില്ല; അവനെ മറന്നുകളഞ്ഞു.
0 comments:
Post a Comment