ഉൽപ്പത്തി 41, 42
Mp3 Audio of the talk
Download Mp3 (Only 7 mb)
Click here to Subscribe YouTube Channel
അദ്ധ്യായം 41
ഫറവോയുടെ സ്വപ്നം
1 : രണ്ടുവര്ഷം കഴിഞ്ഞപ്പോള്, ഫറവോ ഒരു സ്വപ്നം കണ്ടു: അവന് നൈല്നദീതീരത്തു നില്ക്കുകയായിരുന്നു.
2 : കൊഴുത്ത് അഴകുള്ള ഏഴു പശുക്കള് നദിയില്നിന്നു കയറിവന്നു. അവ പുല്ത്തകിടിയില് മേഞ്ഞുകൊണ്ടുനിന്നു.
3 : അതിനുശേഷം മെലിഞ്ഞു വിരൂപമായ വേറെഏഴു പശുക്കള് നൈലില്നിന്നു കയറി, നദീതീരത്തു നിന്നിരുന്ന മറ്റു പശുക്കളുടെ അരികില് വന്നുനിന്നു.
4 : മെലിഞ്ഞു വിരൂപമായ പശുക്കള് കൊഴുത്ത് അഴകുള്ള പശുക്കളെ വിഴുങ്ങിക്കളഞ്ഞു. അപ്പോള് ഫറവോ ഉറക്കമുണര്ന്നു.
5 : അവന് വീണ്ടും ഉറങ്ങിയപ്പോള് വേറൊരു സ്വപ്നം ഉണ്ടായി: ഒരു തണ്ടില് പുഷ്ടിയും അഴകുമുള്ള ഏഴു ധാന്യക്കതിരുകള് വളര്ന്നുപൊങ്ങി.
6 : തുടര്ന്ന് ഏഴു കതിരുകള്കൂടി ഉയര്ന്നുവന്നു. അവ ശുഷ്കിച്ചവയും കിഴക്കന്കാറ്റില് ഉണങ്ങിക്കരിഞ്ഞവയുമായിരുന്നു.
7 : ശോഷിച്ച ഏഴു കതിരുകള് പുഷ്ടിയും അഴകുമുള്ള കതിരുകളെ വിഴുങ്ങിക്കളഞ്ഞു. ഉറക്കമുണര്ന്നപ്പോള് അതൊരു സ്വപ്നമായിരുന്നെന്ന് ഫറവോയ്ക്കു മനസ്സിലായി. നേരം പുലര്ന്നപ്പോള് അവന് അസ്വസ്ഥനായി.
8 : ഈജിപ്തിലെ എല്ലാ മന്ത്രവാദികളെയും ജ്ഞാനികളെയും വിളിപ്പിച്ച് തന്റെ സ്വപ്നം അവരോടു പറഞ്ഞു: അതു വ്യാഖ്യാനിക്കാന് ആര്ക്കും കഴിഞ്ഞില്ല.
9 : അപ്പോള് പാനപാത്രവാഹകന് ഫറവോയോടു പറഞ്ഞു: എന്റെ തെറ്റ് ഇന്നു ഞാന് മനസ്സിലാക്കുന്നു.
10 : ഫറവോ തന്റെ ദാസന്മാരോടു കോപിച്ചപ്പോള് എന്നെയും പാചകപ്രമാണിയെയും സേനാനായകന്റെ വീട്ടില് തടവിലിട്ടു.
11 : ഒരു രാത്രി ഞങ്ങള് ഇരുവരും സ്വപ്നം കണ്ടു - വ്യത്യസ്തമായ അര്ഥമുള്ള സ്വപ്നങ്ങള്.
12 : ഞങ്ങളുടെകൂടെ ഒരു ഹെബ്രായ യുവാവുണ്ടായിരുന്നു. സേനാനായകന്റെ വേലക്കാരനായിരുന്നു അവന് . ഞങ്ങളുടെ സ്വപ്നം അവനോടു പറഞ്ഞപ്പോള്, അവന് അതു ഞങ്ങള്ക്കു വ്യാഖ്യാനിച്ചുതന്നു. ഇരുവര്ക്കും അവനവന്റെ സ്വപ്നത്തിനൊത്ത വ്യാഖ്യാനമാണു തന്നത്.
13 : അവന് ഞങ്ങള്ക്കു വ്യാഖ്യാനിച്ചു തന്നതുപോലെതന്നെ സംഭവിച്ചു. എന്നെ അവിടുന്ന് ഉദ്യോഗത്തില് പുനഃസ്ഥാപിച്ചു. പാചകപ്രമാണിയെ തൂക്കിലിടുകയും ചെയ്തു.
14 : അപ്പോള് ഫറവോ ജോസഫിനെ ആളയച്ചു വരുത്തി. അവര് അവനെ തിടുക്കത്തില് ഇരുട്ടറയില് നിന്നു പുറത്തുകൊണ്ടുവന്നു. അവന് ക്ഷൗരം ചെയ്ത് ഉടുപ്പു മാറി ഫറവോയുടെ മുന്പില് ഹാജരായി.
15 : ഫറവോ ജോസഫിനോടു പറഞ്ഞു: ഞാനൊരു സ്വപ്നം കണ്ടു. അതു വ്യാഖ്യാനിക്കാന് ആര്ക്കും കഴിയുന്നില്ല. നിനക്കു സ്വപ്നം വ്യാഖ്യാനിക്കാന് കഴിയുമെന്നു ഞാനറിഞ്ഞു.
16 : ജോസഫ് ഫറവോയോടു പറഞ്ഞു: അത് എന്റെ കഴിവല്ല. എന്നാല് ദൈവം ഫറവോയ്ക്കു തൃപ്തികരമായ ഉത്തരം നല്കും.
17 : ഫറവോ ജോസഫിനോടു പറഞ്ഞു: സ്വപ്നം ഇതാണ്: ഞാന് നൈലിന്റെ തീരത്തു നില്ക്കുകയായിരുന്നു.
18 : കൊഴുത്ത് അഴകുള്ള ഏഴു പശുക്കള് നൈലില്നിന്നു കയറിവന്നു പുല്ത്തകിടിയില് മേയാന് തുടങ്ങി.
19 : അവയ്ക്കു പുറകേ മെലിഞ്ഞു വിരൂപമായ ഏഴു പശുക്കളും കയറിവന്നു. അത്തരം പശുക്കളെ ഈജിപ്തിലെങ്ങും ഞാന് കണ്ടിട്ടില്ല.
20 : ശോഷിച്ചു വിരൂപമായ ആ പശുക്കള് ആദ്യത്തെ ഏഴു കൊഴുത്ത പശുക്കളെ വിഴുങ്ങിക്കളഞ്ഞു,
21 : എന്നാല് മെലിഞ്ഞ പശുക്കള് അവയെ വിഴുങ്ങിയെന്ന് ആര്ക്കും മനസ്സിലാക്കാന് കഴിയുമായിരുന്നില്ല. കാരണം, മുന്പെന്നപോലെ തന്നെ ശോഷിച്ചാണ് അവ കാണപ്പെട്ടത്. അപ്പോള് ഞാന് കണ്ണുതുറന്നു.
22 : വീണ്ടും, സ്വപ്നത്തില് പുഷ്ടിയും അഴകുമുള്ള ഏഴു കതിരുകള് ഒരു തണ്ടില് വളര്ന്നുനില്ക്കുന്നതു ഞാന് കണ്ടു.
23 : തുടര്ന്ന് ശുഷ്കിച്ചതും കിഴക്കന്കാറ്റില് വാടിക്കരിഞ്ഞതുമായ ഏഴു കതിരുകള് പൊങ്ങിവന്നു.
24 : ശുഷ്കിച്ച കതിരുകള് നല്ല കതിരുകളെ വിഴുങ്ങിക്കളഞ്ഞു. ഞാനിതു മന്ത്രവാദികളോടു പറഞ്ഞു. എന്നാല്, അതു വ്യാഖ്യാനിച്ചുതരുവാന് ആര്ക്കും കഴിഞ്ഞില്ല.
25 : അപ്പോള് ജോസഫ് ഫറവോയോടു പറഞ്ഞു: ഫറവോയുടെ സ്വപ്നങ്ങളുടെ അര്ഥം ഒന്നു തന്നെ! താന് ഉടനെ ചെയ്യാന് പോകുന്നത് എന്തെന്നു ദൈവം ഫറവോയ്ക്കു വെളിപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.
26 : ഏഴു നല്ല പശുക്കള് ഏഴു വര്ഷമാണ്; ഏഴു നല്ല കതിരുകളും ഏഴു വര്ഷംതന്നെ; സ്വപ്നങ്ങളുടെ അര്ഥം ഒന്നുതന്നെ.
27 : അവയ്ക്കു പുറകേവന്ന മെലിഞ്ഞതും വിരൂപവുമായ ഏഴു പശുക്കളും ഏഴു വര്ഷമാണ്. കിഴക്കന് കാറ്റില് ഉണങ്ങിവരണ്ട പതിരു നിറഞ്ഞ ഏഴു കതിരുകള് ക്ഷാമത്തിന്റെ ഏഴു വര്ഷമാണ്.
28 : ഞാന് അങ്ങയോടു പറഞ്ഞതുപോലെ, ദൈവം ചെയ്യാന് പോകുന്നത് എന്തെന്ന് അവിടുന്നു ഫറവോയ്ക്കു കാണിച്ചു തന്നിരിക്കുന്നു.
29 : ഈജിപ്തു മുഴുവനും സുഭിക്ഷത്തിന്റെ ഏഴു വര്ഷങ്ങള് വരാന്പോകുന്നു.
30 : അതേത്തുടര്ന്ന് ക്ഷാമത്തിന്റെ ഏഴു വര്ഷങ്ങളുണ്ടാകും. സമൃദ്ധിയുടെ കാലം ഈജിപ്തുരാജ്യം മറന്നുപോകും. ക്ഷാമം നാടിനെ കാര്ന്നുതിന്നും.
31 : പിന്നാലെ വരുന്ന ക്ഷാമംമൂലം സമൃദ്ധി ഈജിപ്തിന്റെ ഓര്മയില്പോലും നില്ക്കില്ല. കാരണം, ക്ഷാമം അത്രയ്ക്കു രൂക്ഷമായിരിക്കും.
32 : സ്വപ്നം ആവര്ത്തിച്ചതിന്റെ അര്ഥം ദൈവം ഇക്കാര്യം തീരുമാനിച്ചുറച്ചെന്നും ഉടനെ അതു നടപ്പിലാക്കുമെന്നുമാണ്.
33 : അതുകൊണ്ട്, ഫറവോ വിവേകിയും ബുദ്ധിമാനുമായ ഒരാളെ കണ്ടുപിടിച്ച് ഈജിപ്തിന്റെ മുഴുവന് അധിപനായി നിയമിക്കണം.
34 : ഫറവോ നാട്ടിലെങ്ങും മേല്നോട്ടക്കാരെ നിയമിച്ചു സമൃദ്ധിയുടെ ഏഴു വര്ഷങ്ങളിലും വിളവിന്റെ അഞ്ചിലൊന്നു ശേഖരിക്കണം.
35 : വരാന്പോകുന്ന സമൃദ്ധിയുടെ വര്ഷങ്ങളില് അവര് ധാന്യം മുഴുവന് ശേഖരിച്ച്, അത് ഫറവോയുടെ അധികാരത്തിന് കീഴ്നഗരങ്ങളില് ഭക്ഷണത്തിനായി സൂക്ഷിച്ചുവയ്ക്കണം.
36 : ഈജിപ്തില്ഏഴുവര്ഷം നീണ്ടുനില്ക്കാന് പോകുന്ന ക്ഷാമത്തെ നേരിടാനുള്ള കരുതല് ധാന്യമായിരിക്കും അത്. അങ്ങനെ നാട് പട്ടിണികൊണ്ടു നശിക്കാതിരിക്കും.
ജോസഫ് ഈജിപ്തിന്റെ അധിപന്
37 : ഈ നിര്ദേശം കൊള്ളാമെന്ന് ഫറവോയ്ക്കും അവന്റെ സേവകന്മാര്ക്കും തോന്നി.
38 : ഫറവോ സേവകന്മാരോടു പറഞ്ഞു: ദൈവത്തിന്റെ ആത്മാവ് കുടികൊള്ളുന്ന ഇവനെപ്പോലെ മറ്റൊരു മനുഷ്യ നെ കണ്ടെണ്ടത്താന് നമുക്കു കഴിയുമോ? ഫറവോ ജോസഫിനോടു പറഞ്ഞു:
39 : ദൈവം ഇക്കാര്യമെല്ലാം നിനക്കു വെളിപ്പെടുത്തിത്തന്നിരിക്കുന്നതുകൊണ്ട്, നിന്നെപ്പോലെ വിവേകിയും ബുദ്ധിമാനുമായ ഒരാള് വേറെയില്ല.
40 : നീ എന്റെ വീടിനു മേലാളായിരിക്കും. എന്റെ ജനം മുഴുവന് നിന്റെ വാക്കനുസരിച്ചു പ്രവര്ത്തിക്കും. സിംഹാസനത്തില് മാത്രം ഞാന് നിന്നെക്കാള് വലിയവനായിരിക്കും.
41 : ഫറവോ തുടര്ന്നു: ഇതാ ഈജിപ്തുരാജ്യത്തിനു മുഴുവന് അധിപനായി നിന്നെ ഞാന് നിയമിച്ചിരിക്കുന്നു.
42 : ഫറവോ തന്റെ കൈയില്നിന്ന് മുദ്രമോതിരം ഊരിയെടുത്ത് ജോസഫിനെ അണിയിച്ചു. അവനെ പട്ടുവസ്ത്രങ്ങള് ധരിപ്പിച്ചു. കഴുത്തില് ഒരു സ്വര്ണമാലയിടുകയും ചെയ്തു.
43 : അവന് തന്റെ രണ്ടാം രഥത്തില് ജോസഫിനെ എഴുന്നള്ളിച്ചു. മുട്ടുമടക്കുവിന് എന്ന് അവര് അവനു മുന്പേ വിളിച്ചു പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. അങ്ങനെ ഫറവോ അവനെ ഈജിപ്തിനു മുഴുവന് അധിപനാക്കി.
44 : ഫറവോ ജോസഫിനോടു പറഞ്ഞു: ഞാന് ഫറവോ ആണ്. നിന്റെ സമ്മതം കൂടാതെ ഈജിപ്തുദേശത്തിലെങ്ങും ആരും കൈയോ കാലോ ഉയര്ത്തുകയില്ല.
45 : അവന് ജോസഫിന് സാഫ്നത്ത്ഫാനെയ എന്ന്പേരിട്ടു. ഓനിലെ പുരോഹിതനായ പൊത്തിഫെറായുടെ മകള് അസ്നത്തിനെ അവന് ഭാര്യയായി കൊടുക്കുകയും ചെയ്തു. ജോസഫ് ഈജിപ്തു മുഴുവന് സഞ്ചരിച്ചു.
46 : ഈജിപ്തിലെ രാജാവായ ഫറവോയുടെ സേവനത്തില് പ്രവേശിച്ചപ്പോള് ജോസഫിനു മുപ്പതുവയസ്സായിരുന്നു. ഫറവോയുടെ മുന്പില്നിന്നു പോയി അവന് ഈജിപ്തു മുഴുവന് ചുറ്റി സഞ്ചരിച്ചു.
47 : സുഭിക്ഷത്തിന്റെ ഏഴുവര്ഷം ഭൂമി സമൃദ്ധമായി വിളവു നല്കി.
48 : ഏഴുവര്ഷവും കൂടുതലുണ്ടായിരുന്ന ഭക്ഷ്യസാധനങ്ങളെല്ലാം അവന് നഗരങ്ങളില് സംഭരിച്ചുവച്ചു. ഓരോ നഗരത്തിനും ചുറ്റുമുള്ള വയലുകളിലെ ഭക്ഷ്യം അതതു നഗരത്തില്ത്തന്നെ സൂക്ഷിച്ചു.
49 : കടല്ക്കരയിലെ മണലുപോലെ കണക്കറ്റ ധാന്യം ജോസഫ് ശേഖരിച്ചുവച്ചു. അത് അളക്കാന് വയ്യാത്തതുകൊണ്ട് അവന് അളവു നിര്ത്തി.
50 : ക്ഷാമകാലം തുടങ്ങുംമുന്പ് ഓനിന്റെ പുരോഹിതനായ പൊത്തിഫെറായുടെ മകള് അസ്നത്തില് അവന് രണ്ടു പുത്രന്മാര് ജനിച്ചു.
51 : എന്റെ കഷ്ടപ്പാടും പിതാവിന്റെ വീടും എല്ലാം മറക്കാന് ദൈവം ഇടയാക്കിയിരിക്കുന്നു എന്നുപറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവന് തന്റെ കടിഞ്ഞൂല്പുത്രനെ മനാസ്സെ എന്നു വിളിച്ചു.
52 : രണ്ടാമനെ അവന് എഫ്രായിം എന്നുവിളിച്ചു. എന്തെന്നാല്, കഷ്ടതകളുടെ നാട്ടില് ദൈവം എന്നെ സന്താനപുഷ്ടിയുള്ളവനാക്കിയിരിക്കുന്നു എന്ന് അവന് പറഞ്ഞു.
53 : ഈജിപ്തിലെ സമൃദ്ധിയുടെ ഏഴുവര്ഷം അവസാനിച്ചു.
54 : ജോസഫ് പറഞ്ഞതുപോലെ ക്ഷാമത്തിന്റെ ഏഴുവര്ഷങ്ങള് ആരംഭിച്ചു. എല്ലാ നാടുകളിലും ക്ഷാമമുണ്ടായി. എന്നാല്, ഈജിപ്തില് ആഹാര മുണ്ടായിരുന്നു.
55 : ഈജിപ്തിലെല്ലാം ക്ഷാമമായപ്പോള് ജനങ്ങള് ഫറവോയുടെയടുക്കല് ആഹാരത്തിന് അപേക്ഷിച്ചു. അവന് ഈജിപ്തുകാരോടു പറഞ്ഞു: ജോസഫിന്റെ അടുത്തേക്കു ചെല്ലുക, അവന് നിങ്ങളോടു പറയുന്നതുപോലെ ചെയ്യുക.
56 : ദേശത്തെല്ലാം പട്ടിണി വ്യാപിച്ചപ്പോള് ജോസഫ് കലവറകള് തുറന്ന് ഈജിപ്തുകാര്ക്കു ധാന്യം വിറ്റു. ഈജിപ്തില് പട്ടിണി വളരെ രൂക്ഷമായിരുന്നു.
57 : ജോസഫിന്റെ പക്കല്നിന്ന് ധാന്യം വാങ്ങാന് എല്ലാ ദേശങ്ങളിലുംനിന്ന് ആളുകള് ഈജിപ്തിലെത്തി. ലോകത്തെല്ലാം പട്ടിണി അത്ര രൂക്ഷമായിരുന്നു.
അദ്ധ്യായം 42
ജോസഫിന്റെ സഹോദരന്മാര് ഈജിപ്തിലേക്ക്
1 : ഈജിപ്തില് ധാന്യമുണ്ടെന്നറിഞ്ഞപ്പോള് യാക്കോബു മക്കളോടു പറഞ്ഞു: നിങ്ങളെന്താണു പരസ്പരം നോക്കിനില്ക്കുന്നത്?
2 : അവന് തുടര്ന്നു: ഈജിപ്തില് ധാന്യമുണ്ടെന്നു ഞാന് കേട്ടു. നാം മരിക്കാതെ ജീവന് നില നിര്ത്താന്വേണ്ടി അവിടെപ്പോയി നമുക്കു വേണ്ട ധാന്യം വാങ്ങിക്കൊണ്ടുവരുവിന്.
3 : ജോസഫിന്റെ പത്തു സഹോദരന്മാര് ധാന്യം വാങ്ങാന് ഈജിപ്തിലേക്കു പോയി.
4 : എന്നാല്, യാക്കോബ് ജോസഫിന്റെ സഹോദരനായ ബഞ്ചമിനെ സഹോദരന്മാരുടെകൂടെ വിട്ടില്ല. അവനെന്തെങ്കിലും അപകടം പിണയുമെന്ന് അവന് ഭയപ്പെട്ടു.
5 : അങ്ങനെ ഇസ്രായേലിന്റെ മക്കളും മറ്റുള്ളവരുടെകൂടെ ധാന്യം വാങ്ങാന് പോയി. കാരണം, കാനാന്ദേശത്തും ക്ഷാമമായിരുന്നു.
6 : ജോസഫായിരുന്നു ഈജിപ്തിലെ അധികാരി. അവനാണു നാട്ടുകാര്ക്കൊക്കെ ധാന്യം വിറ്റിരുന്നത്. ജോസഫിന്റെ സഹോദരന്മാര് വന്ന് അവനെ നിലംപറ്റെ താണുവണങ്ങി.
7 : ജോസഫ് സഹോദരന്മാരെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. പക്ഷേ, അവന് അപരിചിതരോടെന്നപോലെ അവരോടു പെരുമാറുകയും പരുഷമായി സംസാരിക്കുകയും ചെയ്തു. നിങ്ങള് എവിടെനിന്നു വരുന്നു? അവന് ചോദിച്ചു. അവര് പറഞ്ഞു: കാനാന് ദേശത്തുനിന്നു ധാന്യം വാങ്ങാന് വന്നവരാണു ഞങ്ങള്.
8 : ജോസഫ് തന്റെ സഹോദരന്മാരെ തിരിച്ചറിഞ്ഞെങ്കിലും അവര് അവനെ അറിഞ്ഞില്ല.
9 : അവരെക്കുറിച്ചു തനിക്കുണ്ടായ സ്വപ്നങ്ങള് ജോസഫ് ഓര്ത്തു. അവന് അവരോടു പറഞ്ഞു: നിങ്ങള് ചാരന്മാരാണ്, നാടിന്റെ ബലക്ഷയം എവിടെയെന്നു കണ്ടുപിടിക്കാന് വന്നവരാണ്.
10 : അവര് പറഞ്ഞു: അല്ല, യജമാനനേ, അങ്ങയുടെ ദാസര് ധാന്യം വാങ്ങാന് വന്നവരാണ്. ഞങ്ങളെല്ലാവരും ഒരാളുടെ മക്കളാണ്. ഞങ്ങള് സത്യസന്ധരാണ്.
11 : അങ്ങയുടെ ദാസന്മാര് ചാരന്മാരല്ല.
12 : അവന് പറഞ്ഞു: അല്ല, നാടിന്റെ ബലക്ഷയം എവിടെയെന്നു കണ്ടു മനസ്സിലാക്കാനാണു നിങ്ങള് വന്നിരിക്കുന്നത്.
13 : അവര് പറഞ്ഞു: അങ്ങയുടെ ദാസന്മാരായ ഞങ്ങള് പന്ത്രണ്ടു സഹോദരന്മാരാണ്. കാനാന്ദേശത്തുള്ള ഒരുവന്റെ പുത്രന്മാര്. ഏറ്റവും ഇളയവന് ഇപ്പോള് ഞങ്ങളുടെ പിതാവിന്റെ കൂടെയാണ്. ഒരാള് ജീവിച്ചിരിപ്പില്ല.
14 : ജോസഫ് അവരോടു പറഞ്ഞു: ഞാന് പറഞ്ഞതാണു വാസ്തവം. നിങ്ങള് ചാരന്മാര്തന്നെ.
15 : ഫറവോയുടെ ജീവനെ പ്രതി സത്യം, നിങ്ങളുടെ ഏറ്റവും ഇളയ സഹോദരനെ ഇവിടെ കൊണ്ടുവന്നിട്ടല്ലാതെ നിങ്ങള് ഈ നാടുവിട്ടു പോവുകയില്ല. ഇതുവഴി നിങ്ങളുടെ സത്യാവസ്ഥ ഞാന് മനസ്സിലാക്കും. നിങ്ങളില് ഒരാളെ പറഞ്ഞയയ്ക്കുക.
16 : അവന് ചെന്നു നിങ്ങളുടെ സഹോദരനെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു വരട്ടെ. അതുവരെ നിങ്ങളെ ഞാന് തടവിലിടും. അങ്ങനെ നിങ്ങളുടെ വാക്കുകള് ശരിയാണെന്നും നിങ്ങള് സത്യസന്ധരാണെന്നും തെളിയിക്കപ്പെടണം. അല്ലെങ്കില്, ഫറവോയുടെ ജീവനാണേ സത്യം, നിങ്ങള് ചാരന്മാരാണ്.
17 : അവന് അവരെയെല്ലാം മൂന്നു ദിവസം തടവില് പാര്പ്പിച്ചു.
18 : മൂന്നാംദിവസം ജോസഫ് അവരോടു പറഞ്ഞു: ഞാന് പറയുന്നതുപോലെ ചെയ്യുക. എങ്കില് നിങ്ങള് ജീവിക്കും. കാരണം, ദൈവഭയമുള്ളവനാണു ഞാന്.
19 : സത്യസന്ധരെങ്കില് സഹോദരന്മാരായ നിങ്ങളിലൊരുവന് ഇവിടെ തടവില് കിടക്കട്ടെ; മറ്റുള്ളവര് നിങ്ങളുടെ വീട്ടിലെ പട്ടിണിയകറ്റാന് ധാന്യവുംകൊണ്ടു പോകട്ടെ.
20 : നിങ്ങളുടെ ഇളയ സഹോദരനെ എന്റെയടുക്കല് കൊണ്ടുവരിക; അപ്പോള് നിങ്ങള് പറയുന്നതു നേരെന്നു തെളിയും, നിങ്ങള്ക്കു മരിക്കേണ്ടി വരുകയില്ല.
21 : അവര് അപ്രകാരം ചെയ്തു. അവര് തമ്മില്ത്തമ്മില് പറഞ്ഞു: ഇത് നമ്മുടെ സഹോദരനോടു നാം ചെയ്തതിന്റെ ഫലമാണ്, തീര്ച്ച. അവന് അന്ന് കേണപേക്ഷിച്ചിട്ടും അവന്റെ പ്രാണസങ്കടം കണ്ടിട്ടും നമ്മള് അവനു ചെവികൊടുത്തില്ല. അതുകൊണ്ടാണ് ഈ ദുരിതം നമുക്കിപ്പോള് വന്നിരിക്കുന്നത്.
22 : അപ്പോള് റൂബന് പറഞ്ഞു: കുട്ടിക്കെതിരേതെറ്റു ചെയ്യരുതെന്ന് ഞാന് അന്നു പറഞ്ഞില്ലേ? നിങ്ങള് അതു കേട്ടില്ല. അവന്റെ രക്തം ഇപ്പോള് പകരംചോദിക്കുകയാണ്.
23 : തങ്ങള് പറഞ്ഞതു ജോസഫിനു മനസ്സിലായെന്ന് അവര് അറിഞ്ഞില്ല. കാരണം, ഒരു ദ്വിഭാഷിയുടെ സഹായത്തോടെയാണ് അവര് ജോസഫുമായി സംസാരിച്ചത്.
24 : ജോസഫ് അവരുടെ അടുത്തുനിന്നു മാറിപ്പോയികരഞ്ഞു; തിരിച്ചുവന്ന് അവരുമായി സംസാരിച്ചു. അവരുടെ കൂട്ടത്തില്നിന്നു അവര് കാണ്കേ ശിമയോനെ പിടിച്ചു ബന്ധിച്ചു.
25 : അവരുടെ ചാക്കുകളില് ധാന്യം നിറയ്ക്കാനും ഓരോരുത്തന്റെ ചാക്കിലും അവനവന്റെ പണം തിരിയേവയ്ക്കാനും യാത്രയ്ക്കു വേണ്ടതു കൊടുക്കാനും അവന് കല്പിച്ചു. ഭൃത്യര് അങ്ങനെ ചെയ്തു.
26 : ധാന്യം കഴുതപ്പുറത്തു കയറ്റി അവര്യാത്ര തിരിച്ചു.
27 : വഴിയമ്പലത്തില്വച്ചു കഴുതയ്ക്കു തീറ്റികൊടുക്കാന് അവരിലൊരാള് ചാക്കു തുറന്നപ്പോള് താന് കൊടുത്ത പണം ചാക്കിന്റെ മുകള്ഭാഗത്ത് ഇരിക്കുന്നതു കണ്ടു.
28 : അവന് സഹോദരന്മാരോടു പറഞ്ഞു: എന്റെ പണം ചാക്കില് തിരിയേ വച്ചിരിക്കുന്നു! ഇതു കേട്ടപ്പോള് അവരുടെ ഹൃദയം സ്തംഭിച്ചുപോയി. പേടിച്ചു വിറച്ച് മുഖത്തോടുമുഖം നോക്കിക്കൊണ്ട് അവര് പറഞ്ഞു: എന്താണ് ദൈവം നമ്മോട് ഈ ചെയ്തിരിക്കുന്നത്?
29 : കാനാന്ദേശത്ത് തങ്ങളുടെ പിതാവായ യാക്കോബിന്റെയടുത്ത് തിരിച്ചെത്തിയപ്പോള് നടന്നതെല്ലാം അവര് അവനോടു പറഞ്ഞു.
30 : നാടിന്റെ അധിപന് ഞങ്ങളോടു വളരെ പരുഷമായി സംസാരിച്ചു. നാട്ടില് ചാരവൃത്തിക്കെത്തിയവരായി അവന് ഞങ്ങളെ കണക്കാക്കി.
31 : ഞങ്ങള് അവനോടു പറഞ്ഞു; ഞങ്ങള് സത്യസന്ധരാണ്. ചാരന്മാരല്ല.
32 : ഒരേ പിതാവിന്റെ പുത്രന്മാരായ പന്ത്രണ്ടു സഹോദരന്മാരാണു ഞങ്ങള്. ഒരുവന് ജീവിച്ചിരിപ്പില്ല. ഇളയവന് കാനാന്ദേശത്തു പിതാവിന്റെ കൂടെ ഉണ്ട്.
33 : അപ്പോള്, നാടിന്റെ അധിപനായ ആ മനുഷ്യന് പറഞ്ഞു: നിങ്ങള് സത്യസന്ധരാണോ എന്ന് എനിക്ക് അറിയാന് വേണ്ടി നിങ്ങളില് ഒരാളെ എന്റെയടുത്തു നിര്ത്തുവിന്. മറ്റുള്ളവര് വീട്ടിലെ ക്ഷാമമകറ്റാന് ധാന്യവും വാങ്ങിക്കൊണ്ടു പോകുവിന്.
34 : നിങ്ങളുടെ ഇളയ സഹോദരനെ എന്റെയടുക്കല് കൊണ്ടുവരുക. അപ്പോള് നിങ്ങള് ചാരന്മാരല്ല, സത്യസന്ധരാണ് എന്ന് എനിക്കു ബോധ്യമാകും. അപ്പോള് നിങ്ങളുടെ സഹോദരനെ ഞാന് വിട്ടുതരാം. നിങ്ങള്ക്ക് ഈ നാട്ടില് കച്ചവടം നടത്തുകയുമാകാം.
35 : അവര് ചാക്കഴിച്ച് ധാന്യം കുടഞ്ഞപ്പോള് ഓരോരുത്തന്റെയും പണക്കിഴി അവനവന്റെ ചാക്കിലുണ്ടായിരുന്നു. അവരും അവരുടെ പിതാവും ഇതുകണ്ടു ഭയപ്പെട്ടു.
36 : യാക്കോബ് വിലപിച്ചു: എന്റെ മക്കളെ നിങ്ങള് എനിക്കു നഷ്ടപ്പെടുത്തി! ജോസഫ് നഷ്ടപ്പെട്ടു. ശിമയോനുംപോയി. ഇനി നിങ്ങള് ബഞ്ചമിനെയും കൊണ്ടുപോകും. എല്ലാം എനിക്ക് പ്രതികൂലമായിരിക്കുന്നു.
37 : റൂബന് പിതാവിനോടു പറഞ്ഞു: ഞാന് അവനെ തിരിയേ കൊണ്ടുവന്നില്ലെങ്കില് എന്റെ മക്കളെ രണ്ടുപേരെയും കൊന്നുകൊള്ളുക. അവനെ എന്റെ കൈയിലേല്പിക്കുക, ഞാന് അവനെ അങ്ങയുടെ അടുത്തു തിരിയേ കൊണ്ടുവന്നുകൊള്ളാം.
38 : യാക്കോബ് മറുപടി പറഞ്ഞു: എന്റെ മകന് നിങ്ങളുടെകൂടെ പോരില്ല. അവന്റെ സഹോദരന് മരിച്ചുപോയി. ഇനി അവന് മാത്രമേയുള്ളു. വഴിക്കുവച്ച് അവനെന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാല് തലനരച്ച എന്നെ നിങ്ങള് ദുഃഖത്താടെ പാതാളത്തിലേക്കു തള്ളിവിടും.
0 comments:
Post a Comment